In 1 uur tijd 3 meldingen van diabetes hulphond Hero

Wat een toppertje is deze knul genaamd Hero. Als een echte held geeft hij maar liefst 3 meldingen in 1 uur tijd.

Zijn baasje (een tiener met diabetes type 1) had nog nauwelijks de hyper verwerkt en toen kwam de melding alweer van een hypo!

Dan denk je, nou simpel je nuttigt wat zoets en dan ben je weer snel boven jan?

Buiten het feit dat deze schommelingen doodvermoeiend zijn voor het lichaam, is het ook niet voor iedereen met diabetes makkelijk om uit een hypo en/of hyper te komen.

Soms is het een urenlang gevecht met je eigen lichaam. Die alle energievoorraden weghaalt om deze schommelingen te kunnen verwerken.

Gelukkig voorkomt een diabetes hulphond nog grotere schommelingen. En misschien nog wel belangrijker is hij een grote troost tijdens dit gevecht.

#diabetestype1 #diabeteshulphond #hypo #hyper #jackrussel #hero #hulphond #vermoeiend

Durf te leven met een PTSS hulphond

Nina is een kruising heidewachtel x engelse springer spaniël en is 19 dec jl. 3 jaar geworden. Nina is bij mij komen wonen toen zij 1 jaar oud was, vanaf het eerste moment zijn wij onafscheidelijk. Het eerste jaar heb ik Nina getraind tot PTSS hulphond met intensieve privé begeleiding vanuit Kibo Medical Detection Dogs.

Naast een X aantal handelingen bestaat Nina haar werk vooral uit het signaleren en melden van spanningsopbouw wanneer ik dit zelf niet kan/durf waar(te)nemen en om mij te helpen in ‘het hier- en nu’ te blijven. Zodat ik kan blijven functioneren en de klap bij thuiskomst dragelijker is/ minder lang aanhoudt. Nina houdt van haar werk, spelen, knuffelen, slapen maar vooral van lange wandelingen. Strand en duinen behoren tot haar favoriete locaties. Ze probeert, geloof ik, daarom altijd zoveel mogelijk zand mee naar huis toe te nemen.. Dan nu over mijzelf: Ik ben Joyce (30jaar) moeder van Rosanne (5) en getrouwd met Jos. Wij wonen in Heerhugowaard. Voordat ik mijn trauma doormaakte had ik een goed functionerend, werkend en sociaal leven en deed

aan sport. Dat leven is volledig weggevaagd nadat ik, ruim 5 jaar geleden, mijn trauma doormaakte. Dit geldt eigenlijk ook voor mijn persoonlijkheid. De ‘Joyce’ van voor het trauma zal er gerust nog zijn, maar ik herken mezelf niet meer in haar. Ik begon met schrijven op deze pagina omdat persoonlijk sociaal contact lastig is geworden voor mij. Toch wilde ik familie, vrienden, kennissen, donateurs en eenieder ander die geïnteresseerd is, op de hoogte te houden van de ontwikkelingen die Nina en ik maakten tijdens ons opleidingstraject. Toen Nina gediplomeerd was begon ik mezelf dankzij haar steeds verder te ontwikkelen. Uiteraard met up’s en down’s maar waarin, tot op de dag van vandaag een stijgende lijn in te zien is. Het is allang niet meer alleen Nina waar ik over schrijf. Inmiddels schrijf ik vooral over hoe ik me door het leven met PTSS heen worstel en hoe Nina mij daarbij ondersteunt.

PTSS is voor mij een gevangenis van triggers met muren die uit stress, angst en paniek bestaan. Zonder Nina kan ik hier alleen aan ontsnappen wanneer ik al mijn gevoel wegmaak (dissociatie) en volledig op de automatische piloot functioneer. Rationeel gezien weet ik dat er niets gebeurd, ik wéét dat ik veilig ben, alleen mijn lichaam begrijpt dat niet meer. Wanneer ik los sta van mijn gevoel ga ik al mijn grenzen voorbij. Het gevolg hiervan is dat mijn belastbaarheid afneemt, de triggers harder aankomen en de muren van angst, stress en paniek dikker worden. Waardoor het me nog meer energie kost om daar weer uit te komen. Nina betekend voor mij vooral ‘vrijheid’. Uit mijn gevangenis kunnen ontsnappen zonder al mijn gevoel weg te hoeven maken. Op de momenten dat ik een muur door moet, leidt Nina mij af, waardoor ik dichter bij mezelf kan blijven staan en steeds beter in contact kan/ durf (te) blijven met mijn gevoel. De muren zijn er, maar Nina maakt dat ik er op een gezondere manier doorheen kan gaan en, wanneer ik goed doseer, ze dezelfde dikte blijven behouden. Wanneer ik veel positieve ervaringen heb gaat het me steeds iets gemakkelijker af. Maar dikwijls gebeurd het me dat ik even helemaal klaar ben met de dagelijkse strijd die ik moet leveren, om iets te kunnen doen wat op functioneren lijkt. Momenteel probeer ik vooral dingen te doen waarvan ik weet dat ik het kan, in plaats van de dingen waarvan ik graag zou willen dat ik het kan. Dit is niet makkelijk aangezien ik liever streef in plaats van accepteer. Tot slot willen Nina en ik jullie bedanken voor jullie steun door ons te volgen, de berichtjes die we krijgen onder onze posts en privé, het meedenken en jullie begrip.

#PTSS #posttraumatischestressstoornis #hulphond #Ptsshulphond #buddyhond #erkendehulphond #hulphondaanvragen #kostenhulphond #assistentiehond

Symposium Diabeteszorg anno 2019

Op 12 februari 2019 mocht Kibō Medical Detection Dogs op uitnodiging van Sanofi voor twee groepen diabetesverpleegkundigen een presentatie/workshop verzorgen. Tijdens deze nascholingsdag konden de zeer geïnteresseerde verpleegkundigen accreditatiepunten behalen.

Sanofi is één van de grootste farmaceutische ondernemingen ter wereld en werkt onder andere aan zorgoplossingen voor mensen met diabetes. De diabetes hulphond is nog een onbekend “hulpmiddel” in Nederland en vele (diabetes)verpleegkundigen zijn hiermee nog niet bekend. Het doel van deze voorlichting was dat diabetesverpleegkundigen zelf hun eigen patiënten kunnen voorlichten over de inzet van een diabetes hulphond. Het werd een uiterst boeiende en succesvolle middag! De deelnemers leerden bij welke patiënt een ondersteuning van een diabetes hulphond nuttig kan zijn. Maar ook wat de meerwaarde van een hulphond is en hoe dit hele traject, vanaf de aanvraag tot en met het afleveren van een gecertificeerde hulphond, in zijn werk gaat. Onze ambassadeur en bevlogen bestuurslid Gerrit Sterrenburg (tevens diabetes patiënt) verzorgde de presentatie. Diabetes hulphond Dex hield Gerrit met een schuin oog nauwlettend in de gaten, klaar om melding te maken indien de bloedsuikerspiegel van Gerrit plotseling snel mocht veranderen. En ook diabetes hulphond Klika demonstreerde haar alertheid. Ondanks dat Klika een dutje deed, werd zij tijdens de presentatie wakker om een hoge bloedsuikerspiegel te melden. Goed gedaan Klika! Het verhaal vanuit de presentatie werd opeens werkelijkheid. Wij bedanken Sanofi voor de gastvrijheid en voor de mogelijkheid om de diabetes hulphond op de kaart te zetten.

#diabetesverpleegkundigen #diabetes #diabetestype1 #symposium #diabeteszorg #sanofi #stichtingKiboMedicalDetectiondogs #accreditatie #diabeteshulphond #hulphond